| อ่าน นิมิตรข้ามทะเล กด |
|
|
|
อ้างอิง
อ่าน 715 ครั้ง / ตอบ 0 ครั้ง
|
ภีมเดช
|
ภาระหน้าที่
ตั้งใจจะทำคนเดียว แต่คิดไปคิดมาจึงบอกมายังลูกหลานของท่านทั้งหลายที่ไำด้รับการ'อัญเชิญ'ให้กลับมาแผ่นดินแม่ โดยพระอาจารย์ชาวไต้หวันที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับไทยเลยโดยเฉพาะอย่างยิ่งประวัติศาสตร์ของชาติไทย
สำหรับตัวของข้าพเจ้าได้มีประสบการณ์ตรงกับท่านอย่างน้อย๒ครั้งตลอด๑๖ปีที่ท่านรับข้าพเจ้าเป็นลูกศิตย์ ครั้งหนึ่งข้าพเจ้าอยู่ๆก็ลมตีขึ้น มันแน่นไปทั้งตัวเดินไม่ได้ต้องรีบนั่ง ลมตีขึ้นจนพูดไม่ได้หายใจไม่ออก เหงื่อออกเหมือนน้ำตกเปียกไปทั้งตัว ภาวะร่างกายค่อยๆหายใจไม่ออก จิตนั้นถามตนเองว่าต้องตายแบบนี้หรือ แต่ทำอะไรไม่ได้มันแน่นไปหมดหัวกำลังก้มลงไปที่โต๊ะติดกับเก้าอี้ที่นั่ง ยอมรับชะตากรรมของตน ขณะจิตกำลังจะวูบดับ พระอาจารย์ท่านนั้นได้ไปอัญเชิญน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์(ท่านบอกภายหลัง)จากพระโพธิสัตย์กวนอิม มา๑เหยือก นำมาลูบที่ท้องข้าพเจ้า ปาฎิหารเกิดทันที ลมนั้นพุ่งออกมาทางปากจำนวนมหาศาล(เหม็นมาก) ข้าพเจ้าเริ่มดีขึ้นเล็กน้อย ท่านอาจารย์ให้ข้าพเจ้าดื่มน้ำมนต์นั้น ข้าพเจ้าดื่มแค่อึกเดียวแค่นั้น ทุกอย่างวิ่งออกมาทางปากอย่างแรงมาก(เหม็นเหมือนเดิม)ข้าพเจ้าเป็นปกติภายใน๑นาที วันนั้นข้าพเจ้ารู้ตัวว่าถูกทำโทษจากสี่งศักดิ์สิทธิ์ที่ข้าพเจ้ารับปากไว้แต่มิได้ทำตามที่รับปากแบบเต็มร้อย คงทำแบบขอไปทีและไม่เชื่อด้วยซ้ำ เป็นครั้งเดียวในชีวิตที่ข้าพเจ้าเป็นเช่นนั้น
กว่า๑๐ปีแล้วที่ข้าพเจ้าไม่เคยบอกใครแม้แต่ครอบครัว ข้าพเจ้าบอกมายังท่านทั้งหลายเป็นครั้งแรกและคงเป็นครั้งเดียวเพื่อจะยืนยันถึงปาฎิหารย์ในพระอาจารย์ท่านนี้ แต่เรียนว่ายังมีอีกปาฎิหารหนึ่งเป็นปาฎิหารย์แรกที่ยิ่งใหญ่มาก สำหรับคนที่มีชาติกำเนิดแบบข้าพเจ้า เพียงแต่ข้าพเจ้าขอเล่าอ้อมๆไว้เป็นเครื่องชี้ให้เห็นบางอย่าง เพราะสุดท้ายปาฎิหารย์นี้ทำให้ข้าพเจ้าดำเนินการทุกอย่างเพื่อมิให้คนไทยลืม"สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี" หากท่านรู้จักคนระยอง(เขตเมือง)รุ่นเก่าๆท่านจะรู้ว่าข้าพเจ้าใช้เวลาไม่ถึง๑๐ปี จากการที่ไม่มีเงินลงทุนแม้แต่สตางค์แดงเดียว ครั้งที่พระอาจารย์ท่านนี้พบข้าพเจ้าครั้งแรก ภายในอาทิตย์เดียว ข้าพเจ้าได้รับเงินผลงานต่างๆเป็นจำนวนมหาศาลข้าพเจ้าขอไม่บอกตัวเลขนั้นเพราะข้าพเจ้ารักษาทรัพย์นั้นไว้ไม่ได้ แม้ว่าข้าพเจ้าจะเก่งกาจขนาดไหนในเรื่องการงานแต่ข้าพเจ้าก็รักษาไว้ไม่ได้เพราะข้าพเจ้ายังติดกรรมที่ไม่ได้ชดใช้ให้หมด ข้าพเจ้าหมดตัวทั้งที่ข้าพเจ้าไม่ได้เป็นผู้ก่อ (เรื่องกรรมข้าพเจ้าได้รับการอธิบายจากคุณผู้หญิงที่สแกนกรรมอันโด่งดังในภายหลัง)
ทั้ง๒ปาฎิหารย์ข้าพเจ้าเล่าไว้เพื่อยืนยันในสิ่งที่ประสบมาในรอบ๑๖ปีกับพระอาจารย์ท่านนี้ เรามีโอกาสพบปะกันแม้ไม่บ่อยนักแต่ก็ถือว่าคุ้นเคย แต่ทุกท่านเชื่อหรือไม่ว่า๑๖ปีที่ข้าพเจ้าเป็นลูกศิตย์ เราไม่เคยคุยกันเรื่องสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนเมื่อวันอาทิตย์ที่๑๒ ก.พ.๕๕ ข้าพเจ้าทราบว่าพระอาจารย์มาเมืองไทยจึงได้ไปคารวะและจะขอให้ท่านเป็นธุระขอเอกสารต่างๆที่ข้าพเจ้าต้องการ (เกี่ยวกับสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี)จากไต้หวัน คุยกันได้พอประมาณได้ข้อสรุปว่าข้าพเจ้าต้องไปไต้หวัน อยู่ๆพระอาจารย์ก็บอกว่า'กษัตริย์เจิ้ง'(สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี) เคยไปหาท่านที่ไต้หวันขอให้ท่านช่วยเดินทางข้ามแม่สอดไปฝั่งพม่าและทำพิธีเชิญดวงวิญญาณนักรบไทยในรัฐสมัยของพระองค์ (น่าจะของพระองค์ดำด้วย-ติดขัดที่การแปลของล่าม)ที่ตกค้างอยู่ฝั่งพม่า กลับมาเมืองไทยไม่ได้ ขนแขนข้าพเจ้าลุกชันทันทีที่ล่ามแปลจบ พระอาจารย์บอกว่าท่านเชิญมาไว้บนเขาลูกหนึ่งเขตจังหวัดชลบุรี ได้๔ปีแล้ว ท่านทำบุญให้ตลอดแต่ท่านยังไม่ได้สร้างศาลเคารพให้ ข้าพเจ้าบอกว่าข้าพเจ้าขอไปพบในวันรุ่งขึ้นได้หรือไม่ พระอาจารย์จึงอาสาพาไป วันรุ่งขึ้นข้าพเจ้าได้เตรียมข้าทาสบริวารจำนวนหนึ่งไปรับใช้นักรบเหล่านั้น เชิญคณะละครไปแสดงให้ชม เชิญเหล้าแดงเหล้าขาวไปมอบให้พร้อมยาเส้นและหมากพลูมิได้ขาด
ข้าพเจ้าตั้งใจจะสร้างศาลาที่ประทับมอบแด่นักรบเหล่านั้น แต่ก็ไม่ได้ง่ายดั่งคิดเพราะพระอาจารย์ท่านเข้าใจว่านักรบเหล่านั้นเป็นนักรบสวรรค์ไปแล้ว ปัจจุบันเป็นทหารแห่งองค์เทพเจ้ากวนอู ข้าพเจ้าใช้เวลาอธิบายอยู่นานว่าเขาเป็นคนไทยหรืออย่างน้อยก็เป็นทหารในสังกัดของกษัตริย์ไทย ข้าพเจ้าต้องการสร้างที่พักให้เหล่าบรรพบุรุษก่อน หากเกะกะไม่ตรงตามแผนสำหรับสิ่งที่พระอาจารย์จะสร้างก็ขอให้พระอาจารย์ขยับขยายเคลื่อนย้ายได้ในภายหลัง สุดท้ายท่านอนุญาต ข้าพเจ้าจึงขอสถานที่ไม่มากนักแต่ตั้งใจให้สวยงาม ๒-๓วันนี้(ช่วงวันแห่งความรัก)พระอาจารย์ต้องเดินทางไปไต้หวันเมื่อกลับมาข้าพเจ้าคงรีบไปดำเนินการให้เรียบร้อย คืนนั้นแบบก็แล้วเสร็จดังรูป วันนี้เป็นวันแห่งความรักข้าพเจ้าขอทำหน้าที่บอกกล่าวมายังลูกหลานของเหล่านักรบทั้งหลายเพื่อขอให้ท่านพิจารณาตามความเหมาะสมต่อไป สำหรับข้าพเจ้าโดยส่วนตัวนั้นสามารถดำเนินการให้แล้วเสร็จได้ในทันที จึงไม่วิตกในเรื่องนี้ แต่จะให้ข้าพเจ้าเงียบเฉยเสียก็คงเป็นไปไม่ได้ หากท่านทั้งหลายผูกกรรมกันมาหรือมีจิตศรัทธาในบรรพบุรุษของท่าน ข้าพเจ้าอาจต้องรับกรรมเสียเองก็เป็นได้
ด้วยจิตคารวะ
ภีมเดช อมรสุคนธ์
ทนายอ๊อด-ระยอง
กำนันวิรัช คชสาร
พระอาจารย์เจ้าอาวาสวัดเขาโบถส์
และคณะผู้ร่วมจัดทำเว็ปนี้
|
| |
ภีมเดช [223.205.158.xxx] เมื่อ 14/01/2017 13:57
|
